15 Eylül 2010 Çarşamba

SON...

Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri , öpüşürken yok olan ateşle barut gibi . William Shakespeare, Romeo ve Juliet
.......................
Çığlığından titreyen camlar ve havalanan çarşaflar…
Başı yeniden yastığa düşerken, uzun siyah saçların yastığa yayılışı
Sıkıca kapanan avuçlarını sonunda açıp, buz gibi beyaz örtülere bastırdığında
Dört tırnak kan izi…
Çizgi çizgi mi olsun, çapraz mı gelsin izler?
Gözbebekleri yukarı doğru kayıp ardında sadece akını bırakırken son gördüğü şey, komodinin üzerinde duran tuzluk.
Ses çıkaracak kadar tel kaldı mı boğazında?
Neyden bahsediyoruz biz?
Sevişmemizden mi ölümümüzden mi?
Nefes al! Nefes al!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder